• 12/05/2001: Όταν «ο διάολος έσπασε το ποδάρι του»!
• 12/05/2015: Η… κούπα του Ιβάν Σαββίδη
• 12/05/2018: Ο τελικός του Αντρέ και της λύτρωσης

Το γκολ του Ζόαν Σάστρε στο ντέρμπι των δύο «Δικεφάλων» δεν ήταν μόνο αυτό που κράτησε ζωντανές τις ελπίδες του ΠΑΟΚ για τον τίτλο, αλλά ήταν και ιστορικό, καθώς η «ασπρόμαυρη» επίθεση έφτασε τα 127 γκολ, την κορυφαία της 98χρονης ιστορίας του συλλόγου, μετά τα 126 που είχε πετύχει τo 2000-01.

Εκείνη την σεζόν άρχισε και το γαϊτανάκι των μεγάλων στιγμών για τον ΠΑΟΚ όταν το ημερολόγιο «δείχνει» 12 Μαΐου. Σ’ αυτή την ημερομηνία έχει κατακτήσει δύο τρόπαια στο χορτάρι και ένα εκτός των αγωνιστικών χώρων.

«Μια συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων», που έλεγε κι ο Στιβ Γιατζόγλου!

Ο «Δικέφαλος» ξέρει ότι για να παραμείνει ζωντανός στη μάχη του τίτλου, θα πρέπει να κερδίσει τρεις στη σειρά τελικούς: Ολυμπιακός (εντός), Παναθηναϊκός (εντός), Άρης (εκτός). Ο πρώτος «τελικός» κόντρα στους «ερυθρόλευκους» θα γίνει στην Τούμπα με το ημερολόγιο να «δείχνει» και πάλι 12 Μαΐου.

Το 2001 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό «ο διάολος έσπασε το ποδάρι του». Την ίδια μέρα, το 2018, ο άνθρωπος που έφτιαξε το σλόγκαν εκείνης της ποδοσφαιρικής χρονιάς, ο Αντρέ Βιεϊρίνια, με μια εκτέλεση φάουλ «τι είναι αυτό ρε», όπως έγραψε το gazzetta.gr, έβαζε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην κατάκτηση του Κυπέλλου στον τελικό της λύτρωσης για τον «ασπρόμαυρο» οργανισμό. Τρία χρόνια νωρίτερα, πάλι 12 Μαΐου, ο Ιβάν Σαββίδης έκανε πράξη την υπόσχεσή του και ο «Δικέφαλος» έπαψε να ζει με τον εφιάλτη των χρεών προς το ελληνικό δημόσιο.

12/05/2001: Όταν «ο διάολος έσπασε το ποδάρι του»!

Στις 12 Μαΐου του 2001 ο ΠΑΟΚ έκανε… παρέλαση στην Αθήνα και κατέκτησε με πανηγυρικό τρόπο το κύπελλο Ελλάδας. Ήταν το βράδυ όπου στο γήπεδο της (παλιάς) Νέας Φιλαδέλφειας «ο διάολος έσπασε το ποδάρι του», με τον διαλυμένο ΠΑΟΚ (του Μπατατούδη) να συντρίβει με 4-2 τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.

Ματσάρα, με έξι γκολ, κόσμο στις κερκίδες, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου. Πριν από είκοσι τρία χρόνια όλα ήταν τελείως διαφορετικά γύρω μας.

Με τις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης στο φόρτε τους, με μια άλλη νόσο αυτή των «τρελών αγελάδων» και τη νόσο του αφθώδους πυρετού να απειλούν την Ευρώπη και στην Ελλάδα της οικονομικής άνθησης (τρομάρα μας…) και της προσμονής για την πλήρη μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ, τέτοια μέρα στην (παλιά) Νέα Φιλαδέλφεια φιλοξενούταν ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδας, ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό, σε μια βραδιά που στα περισσότερα ελληνικά σπίτια, λόγω της Eurovision, επιστρατεύτηκαν δύο τηλεοράσεις.

12/05/2015: Η… κούπα του Ιβάν Σαββίδη

«Εγώ δεν χρωστάω πουθενά και σύντομα δε θα χρωστά ούτε ο ΠΑΟΚ πουθενά», είχε πει ο Ιβάν Σαββίδης όταν πήρε στα χέρια του το τιμόνι του συλλόγου. Ο Πόντιος επιχειρηματίας έμαθε να τηρεί τις υποσχέσεις του και αποφάσισε να πληρώσει τα χρέη της Ανώνυμης Εταιρίας, ούτε ΑΦΜ άλλαξε, δεν επέλεξε να ρίξει την ομάδα του στη Γ' Εθνική για να σβήσει τα χρέη του παρελθόντος, που δεν ήταν δικά του.

Στις 12 Μαΐου του 2015 πίνοντας «το πιο ακριβό τσάι της ζωής μου» στα γραφεία της ΦΑΕ Θεσσαλονίκης κατέθεσε προς το ελληνικό δημόσιο 10.886.811 ευρώ προκειμένου ο «Δικέφαλος» να πάψει να ζει με τον εφιάλτη των χρεών.

Συνοδευόμενος από τον Μάκη Γκαγκάτση και τη Μαρία Γκοντσαρόβα, ο ισχυρός άνδρας της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ ανέβηκε στον δεύτερο όροφο της ΦΑΕ Θεσσαλονίκης, έχοντας προηγουμένως καταθέσει διατραπεζικά το ποσό 10,4 εκατ. ευρώ, όσο το σύνολο των χρεών της εταιρείας προς το δημόσιο, καθώς κι ένα ποσό 400.000 ευρώ για άλλες οφειλές.

12/05/2018: Ο τελικός του Αντρέ και της λύτρωσης

Εκείνο το βράδυ ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στο ΟΑΚΑ με ένα και μόνο στόχο: να κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας, όχι απλά για να το κρατήσει στον Λευκό Πύργο, αλλά για να λυτρωθεί για όλα όσα είχε βιώσει ως οργανισμός, μερικές εβδομάδες νωρίτερα, μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους.

Το βράδυ της 12ης Μαΐου του 2018, οι «ασπρόμαυροι» έψαχναν για απαντήσεις. Και τις έδωσαν με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο, σ’ έναν επεισοδιακό (εκτός γηπέδου) τελικό, που εξελίχθηκε σε παράσταση για μια ομάδα. Ο Βασίλης Μπάρκας κρατούσε με νύχια και με δόντια ανέπαφη την εστία του μέχρι το 65ο λεπτό.

Τότε, ήρθε η στιγμή του Αντρέ Βιεϊρίνια. Του ανθρώπου που ήξερε καλύτερα από τον καθένα τι σήμαινε εκείνος ο τελικός. Γι’ αυτό και το ξέσπασμά του, πάνω σε μια διαφημιστική πινακίδα της Cosmote, αποτυπώθηκε από την κάμερα και έκτοτε αποτελεί τη φωτογραφία-απάντηση για όλα όσα είχαν βιώσει οι «ασπρόμαυροι».