• Πως το «ταξίδι» στο Βελιγράδι έφερε ακόμη πιο κοντά τις δύο πλευρές!
• Η παράμετρος της οικογένειας και το «κλειδί» της ανανέωσης

Στην πρώτη σεζόν, με ένα ρόστερ που έφτιαξε από την αρχή αλλά και με μία μεγάλη οικονομική υπέρβαση που έκανε η διοίκηση του συλλόγου για να τον υπογράψει σε διετές συμβόλαιο (σε σχέση με τα χρήματα που είχε αρχικά υπολογίσει να δαπανήσει για την περυσινή χρονιά), ο Βασίλης Σπανούλης οδήγησε το Περιστέρι στον τελικό του Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία του, στην 3η θέση του πρωταθλήματος και σε τρεις νίκες επί του Παναθηναϊκού με το πολλαπλάσιο budget.

Φέτος, καθώς απέχουμε μόλις έναν αγώνα για την έναρξη της post season στην Basket League, οι «κυανοκίτρινοι» έχουν πλεονέκτημα έδρας για την κατάκτηση του άτυπου τίτλου μεταξύ των υπόλοιπων ομάδων πλην «αιωνίων» (3η θέση) και φυσικά έγραψαν την πιο χρυσή σελίδα στην ευρωπαϊκή τους ιστορία, με την πρόκριση στο Final 4 του BCL και την κατάκτηση της 4ης θέσης, μετά από τις δύο ήττες που γνώρισαν στις μικρές λεπτομέρειες στην “Stark Arena”.

Εκεί, που ο “Kill Bill” έτυχε της πρώτης επίσημης αναγνώρισης στην σύντομη προπονητική του καριέρα του και πήρε το βραβείο του «προπονητή της χρονιάς» στο Basketball Champions League!

Μετά από δύο πετυχημένα χρόνια στην ομάδα του τρίτου μεγαλύτερου Δήμου της Αττικής, λοιπόν και με τις σειρήνες της Euroleague να ηχούν ολοένα και πιο έντονα στ’ αυτιά του, θα έλεγε κανείς ότι οι πιθανότητες παραμονής του στον πάγκο της, φθίνουν ολοένα και περισσότερο.

Τόσο γιατί στα δύο πρώτα χρόνια σαν head coach, o Σπανούλης απέδειξε και με το παραπάνω ότι είναι έτοιμος για το υψηλότερο επίπεδο (και το ενδιαφέρον προς το πρόσωπό του είναι υπαρκτό και ζωηρό), όσο και γιατί δεν είναι εύκολο να ανεβάσει πολύ περισσότερο τον πήχη για τη νέα σεζόν, στην δυτική όχθη!

Πως το «ταξίδι» στο Βελιγράδι έφερε ακόμη πιο κοντά τις δύο πλευρές!

Η αλήθεια είναι ότι πριν από την έναρξη της εφετινής σεζόν, στο μυαλό του “V-Span” στριφογύριζε αρκετά η αναζήτηση μίας προπονητικής δουλειάς σε υψηλότερο επίπεδο και ιδανικά στην Euroleague, μετά την ολοκλήρωση του διετούς συμβολαίου του με το Περιστέρι. Ωστόσο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν σταδιακά, προς την αντίθετη κατεύθυνση, όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής ομάδας μέχρι το Eurobasket του 2025.

Η συνεργασία με την «γαλανόλευκη», την φανέλα της οποίας τίμησε με 146 συμμετοχές σαν παίκτης στην ανδρών κι άλλες 65 στις μικρότερες ηλικίες, πέραν του ότι αποτελεί όνειρο για κάθε προπονητή, του έδωσε το έξτρα παραπάνω κίνητρο που έψαχνε για να συνεργαστεί με παιδιά που αγωνίζονται στις δύο υψηλότερες βαθμίδες του επαγγελματικού μπάσκετ (NBA και Euroleague).

Και ταυτόχρονα να ικανοποιήσει την ασίγαστη επιθυμία του να κυνηγάει συνεχώς μεγαλύτερους στόχους (πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια) και να ασχολείται ιδανικά όλον τον χρόνο με το μπάσκετ.

Προοδευτικά, λοιπόν και βλέποντας την πολύ σκληρή δουλειά που έβαλε και φέτος στο γήπεδο, να αποδίδει καρπούς και η ομάδα του να φτάνει από τον Φεβρουάριο και μετά στο peak της απόδοσής της, το «δικό του» project του Περιστερίου άρχισε να τον γεμίζει ολοένα και περισσότερο.

Κι επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», βλέποντας την συνολική προσπάθεια του οργανισμού (διοίκηση, τεχνική ηγεσία, παίκτης και κόσμος) να φτάνει δύο κατοχές μακριά από τον τελικό του BCL, απέναντι σε αντιπάλους με τριπλάσια (Μούρθια και Τενερίφη) και πενταπλάσια budget (Μάλαγα) και με μία διαιτητική μεταχείριση που δεν τη λες και ακριβοδίκαιη, είναι σαφές ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει και ωριμάζει αρκετά η σκέψη της παραμονής του στην ομάδα.

Αρκεί στην χειρότερη περίπτωση να διατηρηθεί το budget στα εφετινά επίπεδα (1,5 εκ. Ευρώ για παίκτες και 2,5 για την συνολική λειτουργία) και στην καλύτερη να υπάρξει μία αύξηση, που θα του προσδώσει την ευχέρεια να φτιάξει ένα πιο ποιοτικό και γεμάτο ρόστερ και να αυξήσει τις πιθανότητες για να μπορεί να κοιτάξει ο σύλλογος ψηλότερα από την 4η θέση του επόμενου Final 4.

Η παράμετρος της οικογένειας και το «κλειδί» της ανανέωσης

Σε αυτή την κατεύθυνση, βέβαια, τεράστιο ρόλο παίζει και το οικογενειακό κομμάτι, που έχει να κάνει με την λογική προτίμηση της συζύγου του, Ολιμπίας, να μην μετακινηθεί στο εξωτερικό με 6 παιδιά ηλικίας από 4 έως 14 ετών.

Ο Σπανούλης δίνει μεγάλη βαρύτητα σε αυτή την παράμετρο, γιατί μπορεί να καταναλώνει μεγάλη ενέργεια στην δουλειά του, αλλά ασχολείται πολύ και καθημερινά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών του, είναι πολύ δεμένος και αφιερώνει πολύ χρόνο στην οικογένεια του.

Με βάση όλα τα παραπάνω, λοιπόν, η εμπειρία του Final 4, οι παραστάσεις και οι εικόνες από την μεγάλη αυτή γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ και τα συμπεράσματα που βγήκαν, φαίνεται ότι έχουν ανοίξει την όρεξη των διοικούντων την ομάδα.

Το κλίμα που εισπράξαμε είναι ότι ο μεγαλομέτοχος Φίλιππος Κότσης και ο στενός του συνεργάτης, Αντρέας Πολέμης έχουν ήδη κάνει κάποιες πρώτες φιλολογικές συζητήσεις με τον “Kill Bill”, βρίσκονται στην ίδια σελίδα των «θέλω» του και είναι θέμα χρόνου να κάτσουν στο τραπέζι μαζί του και να βάλουν κάτω τις λεπτομέρειες. Αν βοηθήσει περισσότερο και ο κόσμος, ακόμη καλύτερα, γιατί με τέτοια πορεία στα δύο τελευταία χρόνια, στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» κανονικά θα πρέπει να υπάρχει λίστα αναμονής για την είσοδο. Ειδικότερα σε μία πόλη με τόσο μεγάλο πληθυσμό (140.000 μόνιμοι κάτοικοι).

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (το να μην τα βρούνε, δηλαδή και να μείνει ο Σπανούλης εκτός, κοουτσάροντας μόνο την Εθνική ομάδα), το ραντεβού δεν αποκλείεται να γίνει και πριν την έναρξη των play off, έτσι ώστε να οριστικοποιηθεί η ανανέωση της συνεργασίας των δύο πλευρών και να αρχίσει άμεσα και ο σχεδιασμός της νέας σεζόν.

Άλλωστε, με το που τελειώσει το πρωτάθλημα (μέσα Ιουνίου), αρχίζουν οι υποχρεώσεις του στην Εθνική ομάδα και η προετοιμασία ενόψει του προολυμπιακού τουρνουά (2-8 Ιουλίου).